Fundusze pasywne, jak sama nazwa mówi charakteryzują się pasywnym podejściem do zarządzania portfelem inwestycyjnym. Strategia pasywnego inwestowania polega na naśladowaniu danego instrumentu bazowego np. indeksu WIG 20.
Podstawową zaletą funduszy pasywnych są niskie koszty zarządzania ponieważ nie wymagają od zarządzających dużych nakładów pracy związanych z analizą poszczególnych spółek. Opłaty za zarządzanie są dwu a nawet trzykrotnie niższe od opłat pobieranych przez tradycyjne fundusze.
W Polsce mamy zaledwie kilka funduszy pasywnych, gdy tym czasem Stanach Zjednoczonych są one najbardziej popularne i stanowią jedną trzecią aktywów ulokowanych w funduszach. Okazuje się też, że w dłuższym horyzoncie czasowym fundusze pasywne osiągnęły wyższe zyski od funduszy zarządzanych aktywnie.
Inną formą pasywnego inwestowania są notowane na giełdzie ETFy, przy czym ich cena nie zależy bezpośrednio od relacji popytu i podaży, tak jak w przypadku instrumentów udziałowych, lecz od wartości naśladowanego indeksu. Inwestowanie w ETF-y związane jest z otwarciem rachunku maklerskiego co nie jest wymagane przy inwestycjach w fundusze inwestycyjne.